Ταυτισμένο με τις αχνιστές χειμωνιάτικες σούπες, το σέλινο είναι ένα λαχανικό εξαιρετικά φτωχό σε θερμίδες, αλλά πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά.
Τι μας προσφέρει: Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική, ενώ οι Κινέζοι είχαν αναγνωρίσει εκτός των άλλων και τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες Β1, C και Κ, φυλλικό οξύ και ασβέστιο, ενώ περιέχει και φλαβονοειδή (στα οποία οφείλεται το χαρακτηριστικό του άρωμα), τα οποία επιτίθενται ενάντια στις ελεύθερες ρίζες, δρώντας έτσι προστατευτικά απέναντι σε διάφορες μορφές καρκίνου και συμβάλλοντας στην καλή λειτουργία της καρδιάς.
Τόσο η βιταμίνη C, όσο και τα φλαβονοειδή που εμπεριέχονται στο σέλινο βοηθούν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Μελέτες αποδίδουν στο σέλινο φαρμακευτικές ιδιότητες σε παθήσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστεως (λόγω της διουρητικής του δράσης), αλλά και σε περιπτώσεις αρθριτικών παθήσεων. Μάλιστα, αμερικανική μελέτη υποστηρίζει ότι μια χημική ουσία που περιέχει το σέλινο (λουτεολίνη) μπορεί να αποτελέσει ασπίδα κατά των εγκεφαλικών νόσων. Οι βασικές ποικιλίες του σέλινου είναι δυο: αυτή που καλλιεργείται για τα φύλλα του (φυλλώδες), καθώς και η γνωστή μας σελινόριζα που περιλαμβάνει τη σαρκώδη ρίζα.
Τεστ φρεσκάδας: Όταν επιλέγετε σελινόριζα, καλό είναι να προτιμάτε ρίζες στρογγυλές και ομοιογενείς, γιατί είναι πιο εύκολο να καθαριστούν. Οι ρίζες πρέπει να είναι βαριές και να έχουν μικρά φύλλα με ζωηρό πράσινο χρώμα. Όσο για το φυλλώδες σέλινο, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι είναι πολύ φρέσκο όταν το αγοράζετε, επειδή αφυδατώνεται γρήγορα.
Στην κουζίνα: Η σελινόριζα τρώγεται ωμή μέσα σε σαλάτες και δίνει ιδιαίτερη γεύση και άρωμα σε σούπες. Δοκιμάστε την κλασική συνταγή του χοιρινού με σέλινο ή πειραματιστείτε με κοτόπουλο ή και ψάρι.
Στο ψυγείο: Και οι δυο ποικιλίες διατηρούνται στο ψυγείο. Η σελινόριζα είναι πιο ανθεκτική, ενώ το φυλλώδες σέλινο καλό είναι πριν το αποθηκεύσουμε να το τυλίξουμε με σε ένα υγρό πανί ή να το βάλουμε μέσα σε πλαστική σακούλα.
ΠΗΓΗ
Τι μας προσφέρει: Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική, ενώ οι Κινέζοι είχαν αναγνωρίσει εκτός των άλλων και τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες Β1, C και Κ, φυλλικό οξύ και ασβέστιο, ενώ περιέχει και φλαβονοειδή (στα οποία οφείλεται το χαρακτηριστικό του άρωμα), τα οποία επιτίθενται ενάντια στις ελεύθερες ρίζες, δρώντας έτσι προστατευτικά απέναντι σε διάφορες μορφές καρκίνου και συμβάλλοντας στην καλή λειτουργία της καρδιάς.
Τόσο η βιταμίνη C, όσο και τα φλαβονοειδή που εμπεριέχονται στο σέλινο βοηθούν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Μελέτες αποδίδουν στο σέλινο φαρμακευτικές ιδιότητες σε παθήσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστεως (λόγω της διουρητικής του δράσης), αλλά και σε περιπτώσεις αρθριτικών παθήσεων. Μάλιστα, αμερικανική μελέτη υποστηρίζει ότι μια χημική ουσία που περιέχει το σέλινο (λουτεολίνη) μπορεί να αποτελέσει ασπίδα κατά των εγκεφαλικών νόσων. Οι βασικές ποικιλίες του σέλινου είναι δυο: αυτή που καλλιεργείται για τα φύλλα του (φυλλώδες), καθώς και η γνωστή μας σελινόριζα που περιλαμβάνει τη σαρκώδη ρίζα.
Τεστ φρεσκάδας: Όταν επιλέγετε σελινόριζα, καλό είναι να προτιμάτε ρίζες στρογγυλές και ομοιογενείς, γιατί είναι πιο εύκολο να καθαριστούν. Οι ρίζες πρέπει να είναι βαριές και να έχουν μικρά φύλλα με ζωηρό πράσινο χρώμα. Όσο για το φυλλώδες σέλινο, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι είναι πολύ φρέσκο όταν το αγοράζετε, επειδή αφυδατώνεται γρήγορα.
Στην κουζίνα: Η σελινόριζα τρώγεται ωμή μέσα σε σαλάτες και δίνει ιδιαίτερη γεύση και άρωμα σε σούπες. Δοκιμάστε την κλασική συνταγή του χοιρινού με σέλινο ή πειραματιστείτε με κοτόπουλο ή και ψάρι.
Στο ψυγείο: Και οι δυο ποικιλίες διατηρούνται στο ψυγείο. Η σελινόριζα είναι πιο ανθεκτική, ενώ το φυλλώδες σέλινο καλό είναι πριν το αποθηκεύσουμε να το τυλίξουμε με σε ένα υγρό πανί ή να το βάλουμε μέσα σε πλαστική σακούλα.
ΠΗΓΗ
