Διαβάζοντας
την ετικέτα… ολόκληρη!
Στο πίσω μέρος της ετικέτας ενός εμφιαλωμένου νερού αναγράφεται η φυσικοχημική του ανάλυση, που εξαρτάται από τα πετρώματα από τα οποία διέρχεται το νερό και τα οποία το εμπλουτίζουν με οργανικά και ανόργανα συστατικά. Εάν πρόκειται για επιτραπέζιο νερό, τότε η ανάλυση θα αφορά το μέσο όρο των αναλύσεων τεσσάρων εποχών, δεδομένου ότι η φυσικοχημική σύστασή του επηρεάζεται από διάφορους κλιματικούς παράγοντες (π.χ. τις βροχοπτώσεις, που μεταβάλλουν τη στάθμη του νερού). Εάν πρόκειται για φυσικό μεταλλικό νερό, τότε η ανάλυση θα είναι μιας συγκεκριμένης ημερομηνίας, η οποία αναγράφεται στην ετικέτα. Πέρα από αυτή τη διαφορά, τα υπόλοιπα στοιχεία που αναγράφονται στην ετικέτα ενός επιτραπέζιου και ενός φυσικού μεταλλικού νερού είναι παρόμοια, με τη διαφορά ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, ενώ υπάρχουν όρια τιμών για το επιτραπέζιο νερό, δεν υπάρχουν αντίστοιχα όρια για το φυσικό μεταλλικό νερό, επειδή ο νόμος απαγορεύει, οποιαδήποτε επεξεργασία του, εκτός συγκεκριμένων εξαιρέσεων. Στην ετικέτα, λοιπόν, θα βρούμε λέξεις όπως «pH», «αγωγιμότητα», «στερεό υπόλειμμα», καθώς και πολλά σύμβολα χημικών στοιχείων και ενώσεων, όπως π.χ. Ca (ασβέστιο), Να (νάτριο) κλπ.
Τι σημαίνει, όμως, το καθένα από αυτά;
Σκληρό ή μαλακό νερό;
Oλική σκληρότητα Η ολική σκληρότητα του νερού αφορά τη συγκέντρωση των αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου - δύο απαραίτητων για τον οργανισμό μας στοιχείων. Η σκληρότητα επηρεάζεται από τα πετρώματα από τα οποία περνά το νερό και διακρίνεται σε ανθρακική (ή παροδική), που οφείλεται στα ανθρακικά άλατα του ασβεστίου και του μαγνησίου, και σε μη ανθρακική (μόνιμη), που οφείλεται στα χλωριούχα και τα θειικά άλατα του ασβεστίου και του μαγνησίου. Μεγάλες τιμές σκληρότητας δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία. Αντιθέτως, έχει βρεθεί σημαντική συσχέτιση μεταξύ της αυξημένης σκληρότητας και της μείωσης των καρδιαγγειακών παθήσεων. Επιπλέον, η νομοθεσία δεν προβλέπει όρια σκληρότητας του νερού. Ωστόσο, στο νερό της βρύσης, για πρακτικούς λόγους, δεν είναι επιθυμητή η μεγάλη σκληρότητα, επειδή προκαλεί επικαθίσεις αλάτων στις σωληνώσεις και τις οικιακές συσκευές.
Πόσο καθαρό είναι το νερό;
Νιτρικά Οι διάφορες ενώσεις του αζώτου στο νερό (αμμώνιο NH4, νιτρώδη NO2 και νιτρικά NO3) αποτελούν ενδείξεις της επιβάρυνσής του με ρύπους. Μάλιστα, πριν από την ανάπτυξη των βακτηριολογικών αναλύσεων, η μέτρηση των ενώσεων του αζώτου ήταν και ο μόνος διαθέσιμος τρόπος μέτρησης των ρύπων στο νερό. Πρακτικά, όσο μικρότερη είναι η συγκέντρωση των νιτρικών τόσο λιγότερους ρύπους φέρει το νερό, ενώ η τιμή πάνω από την οποία η συγκέντρωση νιτρικών συνιστά απειλή για την υγεία είναι τα 50 mg/l. Πάντως, τα περισσότερα νερά της αγοράς (φυσικά μεταλλικά και επιτραπέζια) έχουν συγκέντρωση νιτρικών μικρότερη από 5 mg/l. Επίσης, το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο για τα νιτρώδη στα φυσικά μεταλλικά νερά είναι 0,1 mg/l, ενώ στα επιτραπέζια είναι 0,50 mg/l. Όσο για το αμμώνιο, η ανώτατη επιτρεπόμενη τιμή είναι τα 0,50 mg/l, σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία 98/83.
Πόσο όξινο είναι το νερό;
pH Το πόσο όξινο ή αλκαλικό είναι το εμφιαλωμένο νερό που πίνουμε αποκαλύπτει η τιμή του pH (puissance hydrogen) η οποία δηλώνει τη συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου στο νερό. Όταν η τιμή του pH είναι κάτω του 7, το νερό είναι όξινο, όταν είναι 7 το νερό είναι ουδέτερο, ενώ, όταν είναι άνω του 7 και έως 14, το νερό χαρακτηρίζεται αλκαλικό. Συγκριτικά αναφέρουμε ότι το pH του ξιδιού κυμαίνεται στο 2,5, της ντομάτας στο 3,5, του καφέ στο 4,5 και της μαγειρικής σόδας στο 8,5. Τα επιτρεπόμενα όρια του pH στο επιτραπέζιο νερό είναι 6,5-9,5, ενώ για το φυσικό μεταλλικό νερό η πιο πρόσφατη κοινοτική οδηγία (2003/40) δεν αναφέρει όρια. Να ξέρετε, επίσης, ότι τα ανθρακούχα νερά (είτε με προσθήκη CO2 είτε τα φυσικώς ανθρακούχα) είναι πιο όξινα από τα μη ανθρακούχα. Επιπλέον, ένας ακόμη δείκτης της αλκαλικότητας του νερού είναι η ανθρακική ρίζα CO3, μια ιδιαίτερη μορφή του άνθρακα μέσα στο νερό, που είναι παρούσα όταν το pH υπερβαίνει το 8,2 ( και αναγράφεται στην ετικέτα).
Στο πίσω μέρος της ετικέτας ενός εμφιαλωμένου νερού αναγράφεται η φυσικοχημική του ανάλυση, που εξαρτάται από τα πετρώματα από τα οποία διέρχεται το νερό και τα οποία το εμπλουτίζουν με οργανικά και ανόργανα συστατικά. Εάν πρόκειται για επιτραπέζιο νερό, τότε η ανάλυση θα αφορά το μέσο όρο των αναλύσεων τεσσάρων εποχών, δεδομένου ότι η φυσικοχημική σύστασή του επηρεάζεται από διάφορους κλιματικούς παράγοντες (π.χ. τις βροχοπτώσεις, που μεταβάλλουν τη στάθμη του νερού). Εάν πρόκειται για φυσικό μεταλλικό νερό, τότε η ανάλυση θα είναι μιας συγκεκριμένης ημερομηνίας, η οποία αναγράφεται στην ετικέτα. Πέρα από αυτή τη διαφορά, τα υπόλοιπα στοιχεία που αναγράφονται στην ετικέτα ενός επιτραπέζιου και ενός φυσικού μεταλλικού νερού είναι παρόμοια, με τη διαφορά ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, ενώ υπάρχουν όρια τιμών για το επιτραπέζιο νερό, δεν υπάρχουν αντίστοιχα όρια για το φυσικό μεταλλικό νερό, επειδή ο νόμος απαγορεύει, οποιαδήποτε επεξεργασία του, εκτός συγκεκριμένων εξαιρέσεων. Στην ετικέτα, λοιπόν, θα βρούμε λέξεις όπως «pH», «αγωγιμότητα», «στερεό υπόλειμμα», καθώς και πολλά σύμβολα χημικών στοιχείων και ενώσεων, όπως π.χ. Ca (ασβέστιο), Να (νάτριο) κλπ.
Τι σημαίνει, όμως, το καθένα από αυτά;
Σκληρό ή μαλακό νερό;
Oλική σκληρότητα Η ολική σκληρότητα του νερού αφορά τη συγκέντρωση των αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου - δύο απαραίτητων για τον οργανισμό μας στοιχείων. Η σκληρότητα επηρεάζεται από τα πετρώματα από τα οποία περνά το νερό και διακρίνεται σε ανθρακική (ή παροδική), που οφείλεται στα ανθρακικά άλατα του ασβεστίου και του μαγνησίου, και σε μη ανθρακική (μόνιμη), που οφείλεται στα χλωριούχα και τα θειικά άλατα του ασβεστίου και του μαγνησίου. Μεγάλες τιμές σκληρότητας δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία. Αντιθέτως, έχει βρεθεί σημαντική συσχέτιση μεταξύ της αυξημένης σκληρότητας και της μείωσης των καρδιαγγειακών παθήσεων. Επιπλέον, η νομοθεσία δεν προβλέπει όρια σκληρότητας του νερού. Ωστόσο, στο νερό της βρύσης, για πρακτικούς λόγους, δεν είναι επιθυμητή η μεγάλη σκληρότητα, επειδή προκαλεί επικαθίσεις αλάτων στις σωληνώσεις και τις οικιακές συσκευές.
Πόσο καθαρό είναι το νερό;
Νιτρικά Οι διάφορες ενώσεις του αζώτου στο νερό (αμμώνιο NH4, νιτρώδη NO2 και νιτρικά NO3) αποτελούν ενδείξεις της επιβάρυνσής του με ρύπους. Μάλιστα, πριν από την ανάπτυξη των βακτηριολογικών αναλύσεων, η μέτρηση των ενώσεων του αζώτου ήταν και ο μόνος διαθέσιμος τρόπος μέτρησης των ρύπων στο νερό. Πρακτικά, όσο μικρότερη είναι η συγκέντρωση των νιτρικών τόσο λιγότερους ρύπους φέρει το νερό, ενώ η τιμή πάνω από την οποία η συγκέντρωση νιτρικών συνιστά απειλή για την υγεία είναι τα 50 mg/l. Πάντως, τα περισσότερα νερά της αγοράς (φυσικά μεταλλικά και επιτραπέζια) έχουν συγκέντρωση νιτρικών μικρότερη από 5 mg/l. Επίσης, το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο για τα νιτρώδη στα φυσικά μεταλλικά νερά είναι 0,1 mg/l, ενώ στα επιτραπέζια είναι 0,50 mg/l. Όσο για το αμμώνιο, η ανώτατη επιτρεπόμενη τιμή είναι τα 0,50 mg/l, σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία 98/83.
Πόσο όξινο είναι το νερό;
pH Το πόσο όξινο ή αλκαλικό είναι το εμφιαλωμένο νερό που πίνουμε αποκαλύπτει η τιμή του pH (puissance hydrogen) η οποία δηλώνει τη συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου στο νερό. Όταν η τιμή του pH είναι κάτω του 7, το νερό είναι όξινο, όταν είναι 7 το νερό είναι ουδέτερο, ενώ, όταν είναι άνω του 7 και έως 14, το νερό χαρακτηρίζεται αλκαλικό. Συγκριτικά αναφέρουμε ότι το pH του ξιδιού κυμαίνεται στο 2,5, της ντομάτας στο 3,5, του καφέ στο 4,5 και της μαγειρικής σόδας στο 8,5. Τα επιτρεπόμενα όρια του pH στο επιτραπέζιο νερό είναι 6,5-9,5, ενώ για το φυσικό μεταλλικό νερό η πιο πρόσφατη κοινοτική οδηγία (2003/40) δεν αναφέρει όρια. Να ξέρετε, επίσης, ότι τα ανθρακούχα νερά (είτε με προσθήκη CO2 είτε τα φυσικώς ανθρακούχα) είναι πιο όξινα από τα μη ανθρακούχα. Επιπλέον, ένας ακόμη δείκτης της αλκαλικότητας του νερού είναι η ανθρακική ρίζα CO3, μια ιδιαίτερη μορφή του άνθρακα μέσα στο νερό, που είναι παρούσα όταν το pH υπερβαίνει το 8,2 ( και αναγράφεται στην ετικέτα).
Οι ενδείξεις… βάσει νόμου
Η νομοθεσία έχει βάλει όρια στο τι μπορεί να αναγράφεται και τι όχι στις ετικέτες των φυσικών μεταλλικών νερών, για την προστασία του καταναλωτή από την παραπλανητική διαφήμιση. Τι σημαίνουν οι ενδείξεις στην ετικέτα;
Η νομοθεσία έχει βάλει όρια στο τι μπορεί να αναγράφεται και τι όχι στις ετικέτες των φυσικών μεταλλικών νερών, για την προστασία του καταναλωτή από την παραπλανητική διαφήμιση. Τι σημαίνουν οι ενδείξεις στην ετικέτα;
Ένδειξη
|
Ερμηνεία
|
<Χαμηλή περιεκτι-
|
› η περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα (στερεό
υπόλειμμα)/td>
|
κότητα σε άλατα
|
θα πρέπει να είναι μικρότερη από 500 mg/l
|
Πολύ χαμηλή περιε-
|
› η περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα (στερεό
υπόλειμμα)
|
κτικότητα σε άλατα
|
θα πρέπει να είναι μικρότερη από 50 mg/l
|
Πλούσιο σε
|
› η περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα (στερεό
υπόλειμμα)
|
ανόργανα άλατα
|
θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 1.500 mg/l
|
Νατριούχο
|
› η περιεκτικότητα σε νάτριο θα πρέπει να
είναι μεγαλύτερη από 250
mg/l
|
Κατάλληλο για δίαιτα
|
› η περιεκτικότητα σε νάτριο θα πρέπει να
είναι μικρότερη από 20 mg/l
|
φτωχή σε νάτριο
|
|
Οξυανθρακικό
|
› η περιεκτικότητα σε όξινα ανθρακικά άλατα θα
πρέπει να είναιμεγαλύτερη από 600 mg/l
|
Θειικό
|
› η περιεκτικότητα σε θειικά άλατα θα πρέπει
να είναι μεγαλύτερη από 200
mg/l
|
Χλωριούχο
|
› η περιεκτικότητα σε χλωριούχα άλατα θα
πρέπει να είναι μεγαλύτερη
από 200 mg/l
|
Ασβεστούχο
|
› η περιεκτικότητα σε ασβέστιο θα πρέπει να
είναι μεγαλύτερη από 150
mg/l
|
Μαγνησιούχο
|
› η περιεκτικότητα σε μαγνήσιο θα πρέπει να
είναι μεγαλύτερη από 50 mg/l
|
Φθοριούχο
|
› η περιεκτικότητα σε φθόριο θα πρέπει να
είναι μεγαλύτερη από 1 mg/l
|
Σιδηρούχο
|
› η περιεκτικότητα σε δισθενή σίδηρο θα πρέπει
να είναι μεγαλύτερη από 250
mg/l
|
Υπόξινο
|
› η περιεκτικότητα σε διοξείδιο του άνθρακα θα
πρέπει να είναι μεγαλύτερη
από 250 mg/l
|
